آمنه بدرالسماء هنرمند اصفهانی از برگزاری نمایشگاه «زنی را می‌شناسم من!» خبر می‌دهد و می‌گوید: این عنوان، برگرفته شده از اشعار فریبا شش بلوکی است. آثاری که در این نمایشگاه به معرض دید بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد طی ۱۰ سال خلق شده اند. این آثار حاصل زیست من از دهه ۳۰ تا ۴۰ سالگی است که البته از تجربیات سایر زنان جامعه نیز بهره گرفته ام.

او گفت: موضوع آثار این نمایشگاه براساس مشکلات، معضلات و تجربیات مختلف زنان در جامعه است که بخشی از این تجربیات برای خود من به عنوان یک زن اتفاق افتاده و بخشی دیگر برای سایر زنان جامعه در شرایط مختلف رخ داده؛ حالا این تجربیات موضوع مجموعه آثار من در نمایشگاه «زنی که می‌شناسم من» شده اند.

این هنرمند اصفهانی می‌گوید: برای خلق این مجموعه آثار، از تکنیک‌های مختلفی از جمله نگارگری و میکس مدیا (کلاژ) استفاده شده. شاید علت تنوع تکنیک این باشد که من از دوران کودکی نقاشی کار کردم و تجربه خلق تکنیک‌های مختلف را دارم. از طرفی سرامیک خواندم و حالا در این مجموعه تلفیق تکنیک‌های مختلف که حاصل تجربیات من است، به نمایش درخواهد آمد.

به گفته او، در این مجموعه چند تابلو با تکنیک کلاژ وجود دارد که در قالب مجموعه «زنی را می‌شناسم من» قرار دارند که با استفاده از چای کیسه‌ای «تی بک» یا المان‌هایی که با موضوع نقاشی‌ها همخوانی دارد انتخاب شده اند.

بدرالسماء می‌گوید: یکی از آثار من مرتبط با قتل دختری نوجوان است که متاسفانه در جامعه ما اتفاق افتاد. من به عنوان یک مادر که دختر نوجوان دارد از این موضوع بسیار متأثر شدم و بار‌ها با خود فکر کردم که شاید علت این اتفاق گذر ناگهانی و خالی از دانشِ خانواده‌ها از فضایی سنتی به فضای مدرن باشد. ما از دنیای سنتی به دنیای مدرن کوچ کرده ایم، اما بدون آموزش. شاید همین موضوع باعث می‌شود که جان یک نوجوان گرفته شود. این برای من یک دغدغه بزرگ است که دنیای سنتی یک پل ارتباطی صحیح به دنیای مدرن ندارد. پس تصمیم گرفتم اثری مرتبط با این احوال را ترسیم کنم که روز افتتاحیه نمایشگاه از آن اثر و چند اثر دیگر رونمایی خواهد شد.

او گفت: من یک زن هستم که در شهر اصفهان با فرهنگ و عرف این شهر زندگی می‌کنم. زنان اطرافم تجربیات و مواجه‌های خاصی با اتفاقات پیرامون شان دارند که نمی‌توان از آن‌ها به سادگی گذشت. من به عنوان یک هنرمند با شنیدن و مطلع شدن از این تجربیات خودم را به جای فرد تجربه گر می‌گذارم و سعی در خلق آثاری نو دارم تا بتوانم حس‌های مختلف را به تصویر بکشم.

این هنرمند اصفهانی می‌گوید: در چند تابلوی دیگر من در این نمایشگاه، اِلمان‌ها و شخصیت‌های زن بارز است، اما از فضا‌های شهر اصفهان نیز در آن‌ها استفاده شده.

نمایشگاه «زنی که می‌شناسم من» در گالری دیدار از ۱۶ اردیبهشت گشایش خواهد یافت و تا ۲۹ اردیبهشت میزبان علاقه‌مندان به هنر خواهد بود. علاقه‌مندان به تماشای این مجموعه هنری می‌توانند همه روزه بجز روز‌های تعطیل و جمعه از ساعت ۱۷ تا ۲۱ با مراجعه به گالری دیدار به تماشای این مجموعه آثار بپردازند.

به گفته او، در این نمایشگاه اشعاری که مرتبط با تابلوها هست و سروده خانم ها فریبا شش بلوکی و سارا سیامکی هستند توسط خانم افسانه غلافگر خوانده شده و همراه با نوای قانون خانم افسانه بدریان در قالب فایل صوتی آماده و برای بازدیدکنندگان در فضای نمایشگاه منتشر خواهد شد.

آمنه بدرالسماء متولد ۱۳۵۹ و فرزند استاد رضا بدرالسماء هنرمند مشهور نگارگری است.
او ۳۰ سال سابقه فعالیت هنری در رشته‌های آبرنگ، نگارگری، میناکاری، سرامیک و عکاسی دارد. همچنین ابداع کننده شیوه‌ای نوین در هنر میناکاری و طراح ضریح زینبیه اصفهان است؛ البته این تنها بخش کوچکی از کارنامه هنری آمنه بدرالسماء است.

او می‌گوید: من از دوران کودکی هنر را دنبال می‌کنم و هیچ گاه به دنبال کسب ثروت از طریق هنر نبوده ام، اما نباید این اصل را نادیده گرفت که هنرمندان به خوبی حمایت نمی‌شوند و از حداقل‌های درآمد و مزایای کسب و کار از جمله بیمه بهره نمی‌برند. به همین دلیل مدتی است که هنرم را به روز کرده و به طراحی داخلی وارد کرده ام. چرا که باید به عنوان یک فرد در جامعه استقلال مالی داشته باشم از طرفی علاقمند هستم که بتوانم راهی برای کسب درآمد برای هنرمندان جامعه ایجاد کنم.

این هنرمند اصفهانی در خصوص آثار نوین خود گفت: در سینما ساحل یکی از دیوارنگاره‌های من با عنوان «اصفهان اینجاست» در ابعاد چهار متر در چهار متر وجود دارد که با میناکاری و تکنیک آبرنگ کار شده.
من همیشه سعی در خلق آثاری نو دارم تا بتوانم حس‌های مختلفی که طی سال‌ها از درونم عبور می‌کند را با شیوه‌ای نوین به تصویر بکشم.

بدرالسماء معتقد است: مادرش حامی او و پدرش در زندگی و هنر بوده و هست.

او می‌گوید: من به واسطه عشقی که به پدرم داشتم توانستم به عرصه هنر وارد شوم. پدر و مادر بهترین مشوق من در عرصه هنر و زندگی بودند. پدرم که استاد من هستند همیشه بادقت و وسواس آثار من را مورد نقد قرار می‌دهند، اما عشق و علاقه به ایشان در آثار هنری من مشخص است و به خاطر داشتن پدر و مادری مهربان و همدل همیشه شکرگزار خداوند هستم و وجودشان را موهبت الهی می‌دانم.